ÖĞRETMENİM Ben seni çok seviyorum öğretmenim. Anne diyen dilimle geldim buraya. Senden öğrendim her şeyi. Yürümeyi, gezmeyi, Okumayı, yazmayı. Ben senden öğrendim öğretmenim. Ben seni çok seviyorum öğretmenim.   Tarihi, coğrafyayı. Manavgat’ı, Maçka’yı. Kalem ile yazmayı. Gurur ile gezmeyi. Ben senden öğrendim öğretmenim. Sen benim gururumsun öğretmenim.   Okula geldiğim gün el gibi. Bana kucak açtın kucakladın. Anne gibi, Baba gibi, sel gibi. Dünyayı tanıttın. Kendimi tanıttın, kendini tanıttın Bilgiyi tanıttın. Sana saygım sonsuzdur öğretmenim. Ben seni çok seviyorum öğretmenim.   Bayramları, dinimi. Şiirleri, halay çekmeyi. Cetvel ile pergeli, Kalem ile defteri. Ben senden öğrendim öğretmenim. Ben seni çok seviyorum öğretmenim.    Askerliği, milleti Vatan sevgisini, devleti, Geçmişimi, geleceğimi. Gerektiğinde vatan için öleceğimi. İnsanları Sevmeyi. Ben senden öğrendim öğretmenim. Sana borçluyum öğretmenim.    Beni bu yaşa getirdin. Sayende, ilköğretimin birinci kısmını bitirdim. Şimdi ben korkuyorum. Ayrılık acısından bahsetmemiştin. Ben hiç böyle sevmemiştim. Sen bir tanesin öğretmenim. Ben seni çok seviyorum öğretmenim.   İlköğretimin birinci kısmı bitti dediler. Öğretmeninden ayrılık vakti geldi dediler. Nede basit söylediler Sanki! Gök gürledi, kayalar parçalandı Üzerime geldi, hepsi yığıldı Ya Rap bu ne ızdırap öğretmenim. Ben seni çok seviyorum öğretmenim   Şimdi ben sensiz ne yapacağım? Kim bana öğüt verecek? kim bana kızacak? Kim bana Bay Excel diyecek? Nasıl yaparsın bunu? Nasıl beni yalnız bırakırsın? Bana Sabır ver Allah’ım! Ben seni çok seviyorum öğretmenim   Bana her şeyi öğrettin Doğayı, uzayı ve bitkileri, Amirlik, Memurluk ve yetkileri Ayrılığa dayanmayı öğretmedin öğretmenim Dersimizde eksiklikmi var Öğretmenim? Ben seni çok seviyorum öğretmenim   Ben seni hiç unutmayacağım! O büyük sevgini, Kalbimin derinliklerinde taşıyacağım Ömrüm boyunca seninle yaşayacağım Sende beni Unutma öğretmenim Çünkü ben seni Unutmayacağım. Ben seni çok sevmiştim öğretmenim. Allaha ısmarladık öğretmenim.                      yukarıdaki şiiri beni birinci sınıftan beşinci sınıfa kadar taşıyan öğretmenim Rıza İzana yazmıştım, ve ona armağan ediyorum.          Ümit Aslan               BENİM BEYNİM ÇOK MEŞGUL Düşüncelerim çok sakin ve sessiz, Dalmış gidiyor, molasız, istirahatsız, Çevresinde dönüyor mütemadiyen; Bilmiyor kendiside, niçin ve neden.   Cevabı yok ki, çok sakin ve sessiz. Bana bir yol göster veya bir gaye. Haydi, düşün biraz gidelim oraya İstikamet neresi, gidelim çaresiz.   Cevabı yok ki, çok sakin ve sessiz Dediği; rahat bıraksan beni sensiz Düşüyor yollara, bekliyorum çaresiz Meşgulüm, düşünmekten gayesiz.   İşte böyle benim beynim çok meşgul. Hizmet etmiyor bana, vermiyor huzur. Dolapçı beygiri gibi dönüp duruyor. Arada birde nasılım ben diye soruyor.   Geceleri ayrı bir ızdırap çektiriyor bana. Gözlerim; Beyin beni rahat bıraksana. Beyin: düşünüyorum yapma tantana İşte böyle, benim beynim çok meşgul.  Hayrettin Aslan